Van’ın Edremit ilçesinde yaşayan ve doğuştan elleri olmayan Vedat Kiyat, babasının şehit edilmesinin ardından yalnızlığını resimlerle gideriyor.

Edremit ilçesine bağlı Eminpaşa Mahallesi’nde ikamet eden ve doğuştan iki eli olmayan fiziksel engelli Vedat Kiyat, 8 yaşındayken babasının şehit edildiğini ve o günden sonra kendini resim çizmeye adadığını söyledi. Babasının şehit edilmesinin ardından yalnız kaldığını ifade eden Kiyat, “Resim merakım babam şehit olduktan sonra başladı. Babam şehit olduktan sonra kendimi çok yalnız hissettim. Sadece annem ve kardeşim vardı. Başımızda kimse yoktu. Ben de kendimi hep yalnız hissediyordum. Ondan sonra resim çalışmalarına başladım. Resim yapmak beni mutlu ediyor. Kızgın, sinirli veya çok mutlu olduğum zamanlar resim çiziyorum. Stres için birebir olduğunu düşünüyorum” dedi.

Göze güzel görünen her şeyi çizmeyi sevdiğini belirten Kiyat, “Eskiden karakalem çalışıyordum. Kuş veya herhangi bir hayvan gördüğümde ona iyice bakar, sonra da onu resme aktarırdım” ifadelerini kullandı.

Hiçbir şeyin engel olmadığını vurgulayan Kiyat, “Engelli olarak eve kapanan arkadaşlarımız var. Ben de öyleydim. İnsanların içine çıkamıyorsun, biri elini uzattığında el uzatamıyorsun. Bunlar insanı yıpratan hareketler. Fakat ben her zaman Allah’a şükrettim. Gerçekten çaresizseniz, çare yine sizsiniz. Çarenin benden başka kimsede olmadığını düşündüğüm için bunları aştım. Engel diye bir şey yok. İnsan istediği sürece her şeyi yapabilir. Gözü kör olabilir, elleri ya da ayakları olmayabilir. Önemli olan insanın fikridir. Bir insanda fikir olacak. Bir insan ‘ben yaparım’ diyorsa; kör de olsa, elleri de olmasa yine yapar” diye konuştu.

Tek isteğinin güzel bir eğitim alarak, daha güzelini insanlara sunabilmek olduğunu da sözlerine ekleyen Kiyat, “Engelli maaşı ile geçiniyorum. 3 çocuk sahibiyim. Resim çizeceğim boya yok, tuval yok. Şu an kullandığım tuvali bile çöpte bulmuştum. Yetkililerden resim malzemeleri konusunda yardım olursa güzel olur” şeklinde konuştu. (İHA)

Editör: TE Bilişim