Merhaba sevgili dostlar ve değerli okurlar, ince dal kırılganlığı gibi çıtır çıtır kopup kırılmaya müsait her yanımız. Birde ana gövdeden kopup kök salmaya müsait ağaçlar vardır. Salkım söğüt gibi. Biraz toprak su gördüğünde dal yeşeriverir her baharda. Yeter ki su görsün.

Son zamanlarda ana gövdeden kopmuş dallardan çok ağaç görüyoruz. Yalnız kimi dallar bilmiyor, ne o toprak bu toprak, ne su o su artık. Ana ağaç tüm toprağın verimini somurmuş, çoraklaşmış her yer, su bitmiş. Suç kimde bilinmez ama o dallara çok şans yok bu topraklarda. Toledo da deseniz adına, deva da, dermanı yok toprağın yeni dala. Sebep kimine göre Korona, kimine göre ekonomi, kimine göre sosyolojik değişimler. Sebepler çoğaltılabilinir ama şu gerçekle yüzleşmek zorundayız ki artık hiçbir şey eskisi gibi değil.

Peki eskisi gibi olur mu? Hiç sanmıyorum desem abartmamış olurum inan ki. Daha fazla kötüleşir mi desek, evet o yönde göstergeler daha baskın ve belki daha gerçekçi olur diye düşünüyorum. Bu süreç veya bu sınav herkes için çok önemliydi. Kimileri yani yöneten ve yönetmeye aday olanlar maalesef sınıfta kaldı. Kimileri de zar zor 4,5’tan 5 aldı. Durum böyle olunca yönetilenler tamamen kendi kaderleriyle baş başa kalıp birer birer ya yok olmaya başladılar. Çaresizi hastalıkla, esnafı işsizlikle, işsizi ise yoksullukla.

Hani serçe hesapsız konar dallara, o uçuşu bilir dal kırılsa da kanat onda tercih onda. İster yeni dal, ister gövde. Aslında şans serçeden yana, uçuş hafızasında kanat onda. Hafızanız yanınızda olsun kanatlar sizin.

UZAKTAN EĞİTİME, UZAK KALMA HALLERİ

Bölgemizde, ülkemizde zaten eğitime ulaşma/ulaşamama haline gelmişken, pandemi eğitimdeki eşitsizliği ve ulaşamama hallerimizi tokat gibi yüzümüze çarptı. İçinizden çoğu ulaşamamanın, eşitsizliğin hayatın her yerinde dediğini duyar gibiyim. Öyle aslında adalette, gıdaya, temiz suya, sağlık hizmetlerine ulaşamama hallerimiz daha da gün yüzünde pandemide.

Bunların hepsine kabul, hepsi can yakıcı kabul… Ama eğitim en önemlisi özellikle bölgemiz, halkımız için eğitimime ulaşamamak daha can yakıcı. Zaten pek çok dezavantaja sahip çocuklarımız artık online da hiç ulaşamama ile karşı karşıya eğitime. Bu da çocuklarımızın geleceğinden, umudundan çalınması demek…

Düşünün Şırnak’ta ta, Batman’da, Hakkari’de, Diyarbakır’da, Van’da vs vs, köyünde telefonun çekmediği çekse bile evinde çok ocuk tek telefon ve tek televizyon olan ailelerin hallerini.

Yani bölge olarak yetememe ulaşamama hallerimiz tam gaz devam. Çözüm mü, çok yazanlar, çok konuşanlar, çok kampanyalı çok sivil toplumcu olanların varsa önerisi desteğimiz sonsuz biline.

İlk önce görmek lazım belki de eğitimsiz hallerimizi bedeli ağır oldu yüz yıllarca.