Saçların ağarır yüzün buruşur,
Aklın ile gönlün her gün vuruşur,
Alnına güvenme o da kırışır,
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.

Göz rengin değişmez, bir gün puslanır,
Kemale erince insan uslanır,
Zamanı gelince yolun sislenir,
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.

İstediğin kadar kız aynalara,
Faydasız, yetersiz kalır sigara,
Takvimler aldırmaz düşen yaprağa,
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.

Hayaller kurarken “ah”lar edersin,
Gerçek olduğunda “oh”lar edersin,
Ziyan olan ömre “vah”lar edersin, 
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.

Hiç bilmezsin yıllar nasılda geçmiş,
Sevdiklerin tek tek, yanından göçmüş,
Bir bakarsın toprak bağrını açmış,
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.

Şair Demir sanki hiç yaşamadı,
Hızlı hızlı yürüyüp koşamadı, 
Rüzgar gibi dağları aşamadı,
Suçlu ne kaderdir, ne de seneler.