<p> </p><p>Sendikalaştıkları için işten çıkarılan Flormar işçileri eylemlerinin 115. Gününde fakat ne duyan var, ne bilen…</p><p>Kocaeli Gebze Organize Sanayi Bölgesi'nde (GOSB) bulunan Flormar fabrikasındaki 132 işçi sendikaya üye oldukları için işten çıkarıldı. Önce, daha iyi ve yaşanabilir çalışma koşullarına sahip olmak amacıyla Petrol-İş Sendikası’na üye olan 115 işçi işten çıkarıldı; daha sonra fabrikalarının önünde eylem yapan arkadaşlarını alkış ile destekleyen işçiler de “mola saatlerinde ve muhtelif zamanlarda yasadışı eylem yapan kişilere destek vermeniz, çalışma ortamında huzuru bozmanız, doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunduğunuz tespit edilmiştir" gibi tebligatlarla işten çıkarıldı ya da istifaya zorlandı. Bu şekilde, işten çıkarılan işçi sayısı 132’ye yükseldi.</p><p>Eylemin 11. gününde sendikalaşmaya gösterdikleri tavrın aynısını, yapılan eylemlere karşı da gösteren Flormar yetkilileri eylemdeki işçilerin içerideki çalışanlarla iletişimini engellemek için fabrika önüne branda ve tel örgü çekti. Özel fabrikaların takındığı, yabancı olmadığımız bu tutumu Valilik de destekledi ve eylemin 106. gününde Kocaeli Valisi, direniş alanında ses aracından anons yapılmasını ve müzik yayını yapılmasını yasakladı. Bugün 115. gün fakat ses o kadar kısıldı ki, hala eylemi ne duyan var ne bilen.</p><p> Yasal bir hak olan sendikalaşma haklarını kullandıkları için işten atılan Flormar işçileri sosyal medyada #FlormarDeğilDirenişGüzelleştirir etiketiyle insanları “boykot”a çağırırken; destekleyenler de Flormar ürünlerinin satıldığı reyonlara, işçilerin sendikal örgütlenme sonrası işten çıkartıldığına dair notlar yapıştırarak kamuoyunu bilgilendiriyor.</p><p>Peki yapıştırılan notlar, sosyal medya paylaşımları, bilenlerin bilmeyenlere yaptığı uyarılar işe yarıyor mu? Valiliğin gösterdiği tavır ve Flormar’ın boykotu çürütmek için uyguladığı indirimlerin, sürekli gönderdiği mesajların cazibesi ile çoğu zaman işe yaramıyor.</p><p>Destek vermediğimiz gibi sorgulayanı sorgulamayı da çok seviyoruz. Hakkını arayan, eylem yapan insanlara toplum olarak tutumumuz genellikle değişmiyor. Biri bir yanlışa ses mi çıkardı, hemen anarşist oluyor. Ya bu direnişleri lüzumsuz buluyor, “yapmasalardı işlerinden olmazlardı” diye değerlendiriyoruz; ya da haklı bulsak bile boykota destek vermiyor “benimle mi değişecek” mantığı ile hareket ediyoruz.</p><p>Anayasamızın 51. Maddesine göre tüm işçilerin sendikalara üye olma hakkı vardır. Bu gerekçe ve bahaneyle işçilerin işlerine son verilmesine tepki göstermek kimseyi anarşist yapmaz. Aksine, bir kozmetik ürünü fabrikasında günde 10 saat kimyasala maruz kalarak çalışan ve emeğinin karşılığını almak istediği için işten çıkarılan insanlara destek olmak; insanlar için çabalayan, herkes için iyi koşulları hedefleyen duyarlı bir vatandaş olduğumuzu gösterir. O zaman unutmayalım; Flormar değil, direniş güzelleştirir.</p><p> </p><p> </p>
Yorumlar
