ÖZEL HABER/Güneş OCAĞA
Diyarbakır’da yaşayan epilepsi hastası ve zihinsel engelli Azize Şener, yıllardır engelli raporu alamadığı için ne tedavi hizmetlerinden ne de sosyal desteklerden yararlanabiliyor. Tek başına, bir göz odada yaşam mücadelesi veren Şener, sık sık geçirdiği nöbetler nedeniyle yere düşüp yaralanıyor. Yüzü ve vücudu morluklarla kaplı olan Şener, ne yaşını biliyor ne de üzerindeki kıyafetlerin rengini ayırt edebiliyor.
DRAM KOKAN BİR YAŞAM
Bazen hayırseverlerin getirdiği yemeklerle karnını doyuran Azize Şener’in babası da yaşlı ve sağır. Aynı avluda, ayrı bir odada yaşayan baba Şener de zihinsel engeli olduğu için kızına bakabilecek durumda değil. Yine aynı avluda dört çocuğuyla birlikte iki göz odada kalan yenge Suzan Şener ise, eşinin cezaevinde olduğunu ve maddi durumlarının son derece kötü olduğu için Azize'ye sadece manevi anlamda destek olabildiğini söyledi.
"DÖRT ÇOCUĞUM VAR, EŞİM CEZAEVİNDE"
Yenge Suzan Şener, yaşadıkları durumu şöyle ifade etti:
"Kimlikte yaşı küçük olan Azize aslında 45 yaşında. Azize epilepsi hastası ve aynı zamanda zihinsel engelli bir bireydir. Kaç kez onu hastaneye götürdüm, fakat rapor verilmiyor. Sürekli yere düşüyor ve yüzü gözü morluklar içerisinde. En son düştüğünde karakolluk bir olay yaşadık. Azize’nin aklı yerinde olmadığı için düşerken babasının yaptığını söyledi. Babası ise yaşlı, sağır ve hasta, tek başına ayrı bir odada yaşıyor.
Şu anda ilgilenebilen tek kişi benim. Ancak benim de dört çocuğum var ve eşim cezaevinde bulunuyor. Maddi durumumuz iyi değil, bu nedenle maddi olarak yardımcı olamıyorum. Çocuklarım okula gidiyor ve ayakkabıları yırtılmış durumda. Giysi ve kırtasiye malzemelerine ihtiyaçları var. Özellikle Azize’nin sağlık ve bakım durumu için rapor verilmesini istiyorum."