ANALİZ- Mehmet TÜRK
İlk yarı, son yılların en dağınık Amedspor görüntülerinden biriydi. Orta saha geçişleri aksadı, defans arkasına atılan her top tehlike yarattı, hücumda ise organize bir görüntü yoktu, kanatlar hiç kullanılmadı. Futbolcuların isteksizliği, temposuzluğu izleyenleri adeta isyan ettirdi. Milli maç nedeniyle verilen arada sanki kamp yapmamış bir Amedspor vardı. Bu kadar kritik bir dönemde, bu kadar kopuk bir oyun kabul edilemezdi.
İkinci yarı ise bambaşka bir tabloya sahne oldu. Teknik direktör Sinan Kaloğlu, yaptığı değişikliklerle oyuna dokundu. Özellikle orta sahada tazelenen enerji ve kanatlarda artan hareketlilik, takımın yeniden dirilmesini sağladı. Son dakikada gelen gol, aslında bir “oyun üstünlüğünün" değil, bir “karakter tepkisinin" ürünüdür. Amedspor kötü oynasa da kazanmayı bildi.
Ancak bu galibiyet, sorunların üzerini örtecek bir paravan olmamalı.
Bu takım hâlâ sahada kimlik arayışında. Disiplin, tempo ve takım içi uyum eksikliği net biçimde görülüyor. Yeni yönetim ve yeni hoca döneminde bu eksikler mazur görülebilir ama bu kadar geniş ve kaliteli bir kadronun bu kadar silik oynaması kimseyi tatmin etmez.
Amedspor, bu ligde sadece isimle değil, oyun gücüyle var olmalı.
Serik maçındaki son dakika golü belki üç puanı getirdi, ama asıl kazanılması gereken şey oyun disiplini ve güven duygusu. Taraftar, bu takımın mücadele eden, dişini tırnağına takan halini görmek istiyor.
Galibiyet önemli, evet…
Ama bundan sonrası için esas soru şu:
Amedspor, bu uyarıdan ders çıkaracak mı, yoksa yine son dakikalara mı kalacak?
