Dedim yarin bir sorayım halini,
Az önce konuştuk hastayım dedi.
Kitledi açmadı tatlı dilini,
Sessiz kaldı öyle, hastayım dedi.

Engin bir denizdi kuruyup bitmiş,
Ela gözlerinden neşesi gitmiş,
Yorgun bedeniyle döşekte yatmış,
Seslendim uyandı, hastayım dedi.

Gözlerime sessizce bakakaldı,
Sanırım ben gibi maziye daldı,
Su ikram ettim de, içemez oldu,
Göğsüme dayandı, hastayım dedi.

Bir eser yoktu mutlu halinden,
Beni boş ver dedi gönül dilinden,
Çok tutmak istedim o an elinden,
Artık çok geç dedi, hastayım dedi.

O hasta haliyle canımı yaktı,
Hüzünlü gözleri beni de yıktı,
Sanırsın beynime kurşunlar sıktı,
Yorgun ses tonuyla hastayım dedi.

Ayrılık faslı geldi, çattı erken,
Onu yalnız koymam, o kadar zorken,
“Beni yalnız bırak kendimle” derken,
Yüreğimi yakarak hastayım dedi.

Dedim şair Demir bu da kadermiş,
Hastalık insanı dertli edermiş,
Vakti gelen kimse bir gün gidermiş, 
Sanki son kez bakıp hastayım dedi.