ÖZEL HABER - Hülya ASLAN
13 yıl önce Diyarbakır’a gelen Zoia Gönüç şimdilerde Diyarbakır merkezde spor giyim mağazası açarak hayatını idame ettirmeye çalışıyor. Rus olduğunu fakat annesinin işi dolayısıyla Kırgısiztan’da yaşamaya başladıklarını dile getiren Gönüç şunları söyledi: “Annem öğretmendi ve ara ara Kazakistan veya Kırgısiztan’da yaşamak durumunda kalıyorduk. Kırgısiztan’da kaldığımız zaman eşimde inşaat sektöründe çalışmak için gelmişti. Biz o zaman tanıştık ve iki yıl konuştuk. Daha sonra eşimin ailesi ile beni ailemden isteyerek Diyarbakır’a geldik.
‘BİR FİLM GİBİ GELMİŞTİ’
İlk geldiği zaman çok farklı duygular yaşadığını belirten Gönüç, “İlk geldiğim zaman benim için çok farklı olmuştu. Köydekiler adımı tam telaffuz edemeyince Zuhal demeye başladılar. Köye gelin gitmiştim ve çok kalabalıktı. Sandım ki herkes bir yerde yaşıyor. Sonra herkesin elinde çekirdek ve çay var, bizim orada böyle şeyler yok. Her şey hayali bir film gibi gelmişti ve çok şaşırmıştım. Ama insanlar çok sıcaktı ve zamanla alıştım bu duruma. Üç buçuk yıl köyde kaldım, bu süreyi olabildiğince verimli geçirdim ve sürekli yeni bir şeyler öğrendim. Daha sonra Diyarbakır’a taşındık. Köyden sonra Diyarbakır’da da yeniden bir alışma sürecim oldu” dedi.
‘ÖRGÜ ÇEŞİTLERİ VE EL İŞİ YAPMAYI ÖĞRENDİM’
Köyde kaldığı süre içerisinde örgü çeşitleri ve el işi yapmayı öğrendiğini söyleyen Gönüç, “Çünkü köydeki tüm kadınlar sürekli örgü ile uğraş halindeydiler. Benimde yapacak bir şeyim olmayınca onlardan patik, yelek yapmayı öğrendim. Öğrenince de yapıp satmaya başladım. Yaptığım örgüleri de ya sosyal medya ya da dolap uygulaması üzerinden sattım. Daha sonra Diyarbakır’a taşınınca da halk eğitim merkezine gitmeye karar verdim. Halk eğitim merkezinde de el işi, abiye gelinlik dikimi, pantolon ve gömlek dikimi sertifikaları aldım. Bununla birlikte sergilere katıldım, evde namazlıkları dikip sattım. Yani sürekli bir uğraş içinde olmaya çalıştım” diye konuştu.
‘SÜREKLİ BİR UĞRAŞ İÇİNDE OLMAK İYİ GELİYOR’
Gönüç, konuşmasına son olarak şunlara yer verdi:
“İki kızım var, onların eğitimine de destek olmak amacıyla şimdi de spor giyim mağazası açtım. Eşimde çalışıyor ama bu zamanda yalnız birinin çalışması ihtiyaçları karşılamak noktasında da eksik kalıyor. Öğrenmeye açığım ve bir insan sadece oturup hiçbir şey yapmıyorsa hayatta yaşamın amacı nasıl olacak ki? Mesela bir hedef koymadan onu yapmadan hayat geçmiyor. Bir uğraş içinde olunca hem ekonomik hem de güzel zaman geçirmek anlamında iyi geliyor.”
