ÖZEL HABER/Güneş OCAĞA-Nermin ZENGİN- Veli BALTACİ
PKK’den 30 kişilik bir grup, Abdullah Öcalan’ın 9 Temmuz’da yayımlanan videolu mesajının ardından Irak Federal Kürdistan Bölgesi’ndeki Süleymaniye’de silah bıraktı. Kameraların önünde ve gözetmenlerin huzurunda düzenlenen törende silahlar temsili olarak yakılarak, imha edildi.
Silahlarını yakan grubun içinde yer alanlardan biri de 2004 yılında Diyarbakır’ın Lice İlçesi'ne bağlı Birlik (Çemelik) Köyü'nde doğan ve 2020 yılında örgüte katılan 21 yaşındaki Şinda Oyunlu’ydu.
ANNE, DUYGULARINI EKSPRES’E PAYLAŞTI
Güneydoğu Ekspres, ailesinin geçen yıl ölüm haberini aldığı Şinda Oyunlu’nun köyüne gitti.
Şinda Oyunlu'nun annesi Dilber Zengin Oyunlu, kızını ekranda gördüğü an yaşadığı duyguları gazetemiz Güneydoğu Ekspres’e şöyle anlattı:
“Geçen yıl kızımın yaşamını yitirdiğini duymuştuk. Uzun süre yas tuttuk. Ama beş yıl aradan sonra televizyonda görünce çok duygulandım. Sevinç ve hüznü bir arada yaşadım.”
"10 GÜNLÜK TORUNUMLA CEZAEVİNDE KALDIM"
2020 yılında köylerinde yaşanan bir operasyonun ardından kızının PKK’ye katıldığını belirten anne Oyunlu, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Evimize bir operasyon düzenlendi. O gün kızım Şinda ağır bir şekilde darp edildi. Ben, bir oğlum ve diğer iki kızımla birlikte gözaltına alındık. Daha sonra çıkarıldığımız mahkemece hepimiz tutuklandık. Kızım Eylem tutuklanmadan sadece 10 gün önce doğum yapmıştı. Biri 10 günlük, diğeri 2 yaşında olan iki torunum ve iki kızımla birlikte aynı koğuşta kaldık.
Çocukları olan kızım üç ay sonra bırakıldı. Ben de bir yıl cezaevinde kaldıktan sonra davam görüldü ve serbest bırakıldığım gün de bu kez eşim tutuklandı. 6 ay sonra da içeride kalan kızım Tuba ve eşim serbest bırakıldı. Bu süreçte çok ağır şeyler yaşadık. Ailenin tüm fertleri olarak tutuklandığımızda geride kimse kalmadı ve evimiz boş kaldı. Bizim için çok hüzünlü ve acı dolu bir süreçti.”
"GÖRDÜĞÜM AN MUTLULUK VE HÜZNÜ BİR ARADA YAŞADIM"
Dün gerçekleşen silah bırakma töreninde 5 yıl aradan sonra kızını ilk kez gördüğünü aktaran anne Oyunlu, duygularını şöyle ifade etti:
“Dün bir grup PKK’linin silah bırakacağını duymuştuk. O sırada tandırda ekmek pişiriyordum. Çocuklarıma, ‘televizyonda silahların bırakıldığı ve açıklamanın yapıldığı görüntüler çıktığında beni çağırın’ dedim. Bir süre sonra o an geldi. Çocuklarım seslendi. Televizyonun başına geçtiğimde, kızımın da silah bıraktığını gördüm. O an çok heyecanlandım ve duygulandım. Kızım 16 yaşındayken dağa gitmişti. Boyu uzamış, saçları beline uzamıştı. Onu o haliyle görmek beni hem çok mutlu etti hem de derinden hüzünlendirdi. Televizyonda silah bıraktığı o anı izlerken gözyaşlarıma hakim olamadım. Kızım çok iyi görünüyordu. Mutluluk ve hüznü aynı anda yaşadım diyebilirim.”
"ANNELERİN GÖZYAŞLARI DİNİSİN"
Barış sürecine de değinen anne Oyunlu, “Evet, bir süreç başlatıldı. Ama ben hem acıyı hem de sevinci bir arada yaşıyorum. Çünkü biz çok büyük acılar yaşadık. Tam dört kez köyümüz yakıldı ve boşaltıldı. Her seferende Diyarbakır merkeze göç etmek zorunda kaldık. Ardından tekrar köyümüze geri döndük. Bu savaş sürecinde çok yakınlarımı kaybettim. Ben ve çocuklarım çok zulüm gördük. Bu acıların hepsini yüreğimde taşıyorum. Ama diğer yandan bir barış süreci var, bu da umut verici. Artık hiçbir annenin ağlamasını istemiyorum. Bu gözyaşları dinsin” diye konuştu.
