Yaşımız kaç olursa olsun, herkesin bir süper kahramanı vardır. Peki, çoğumuz için bu süper kahraman babalarımızdır. Bir babamın vereceği sıcaklığı ve güveni başka hiç kimse veremez. İşte bu yüzden babalarımız çok özeldir, çok kıymetli ve değerli bir şahsiyettir. Baba özlemi duymak ise öyle yürek yakıcıdır ki, babasını kaybetmiş ve birde babasından ayrı kalan anlar baba özleminin ne demek olduğunu. Yaşın kaç olursa olsun, içinde hep baba özlemi vardır.

Babam gözlerini dünyaya yoksulluk içinde aşmış, hayat ve yaşam şartları ona birçok zorluğu yaşatmış, ömrünü çocuklarına adamış onur bir yaşam sürdürmüş bir eşe 7 çocuğa ekmek parası kazanma zamanı geldiğinde; imkânsızlığın, olanaksızlığın kendi dayattığı durumda, fakirliğin belini büktüğü bir fert olarak, en ağır koşullarda çalışmak kaçınılmazdır.

Köyde kasabaya ilk geldiği dönemlerde hamallık yaparak ilk ekmeğini kazanmaya başlamış, daha sonra mobilyacı mağazasında çalışmış, Yaz aylarında köyde amcamlara tarım işlerinde yardım etmiş, soğuk demircilik yaptığı bir dönemde Tekel’de çalışması teklif edince, Tekel’de işçi olarak çalışarak ailesini geçindirmiş bir baba özlemidir yüreğimizi yakan…

Yıl bilmem kaç babam işten dönmüş belli, işten dönüşleri mıh gibi aklımda. O kapının çalışıyla yüreğimde atlar dur durak bilmeden koşardı hatırlıyorum. Göz göze geldiğimiz an ve hiçbir kuvvetin bizi ayıramayacağı sımsıkı sıcacık sarılış. Ömrümün en şahane yılları senin eserin!

O kadife sesin "Kuré Şev Şevvoké" diye seslenişin, sempatik konuşmaların, pamuk ellerin saçlarımın arasında dolaştığında huzuru bulduğum ellerin... Her bir zerreni delicesine özlüyorum! Bana baban nasıl biriydi diye sorduklarında söylediğim tek kelime var "MERHAMETLİYDİ!"  Daha ne olabilirdi ki! Doğaya, hayvanlara, çocuklara, kadınlara karşı şefkatli ve merhametli... Ömrümün 25 yılına nakış gibi güzelliklerini işlediğin için minnettarım. Çok kısada olsa yüreğine dokunmak onu hissetmek öpmek, koklamak ne güzeldi ama! Sığındığım, güvendiğim, inandığım güzel yürekli adam! Oyun arkadaşım, sırdaşım, kardeşim, öğretmenim, kahramanım! Zaman zaman uzaklara kaçıyorum, senin gidişinle hep kendimi yalnız his ettim babam…

Bana, Ne olursa olsun, kardeşlerini yalnız bırakma, ailenin birlik bütünlüğünü sağlayın, annemden sonra aile birliğimiz diye bir şey kalmadı babam, kardeşler olarak bir birimizden çok uzaklaştık. Hiç ayrılmayın dediğin günleri hatırlıyorum...

Senin başımızda olmanı ne çok isterdim babam, yine caddede yürürken, senin koluna girmeyi ne çok özledim. İlk kol kola girip beraber gezdiğim yollarda hep hayalin gözlerimin önünde seninle tekrar bu yolları gezip dolaşmayı ne çok isterdim... Bir yanım hep buruk, yaralı, bir yanım senin oğlun olduğum için onurlu ve mutlu! İyi ki 25 yılıma bütün güzelliklerinle izlerini bıraktın, hiç silinmeyecek izlerini iyi ki! Hasretle babacığım hasretle duayla...

Ansızım çekip gittin, geriye bıraktıkların bir bir dağıldı toparlayanımız bile olmadı, sen yoksun ya herkeste bizden gitti be babam…