Bu gün gözi yaşli ayrılıyem senden,
Ayak izlerım hatıra kalsın sahan,
Bir daha güneşin beni yakmayacak,
Yağmurun ıslatmayacak.
Senden uzaklarda yaban ellerde,
Hasretin ne kadar ciger söksede,
Yüreğim senin için, senle atacak.
Volta attığım caddelerin sana kalsın. 
Biliyem gurbet elde bulamam,
Havani, suyıni, tadıni, tuzıni,
Gidiyem diye kınama beni.
Belki seneler sonra,
Belki üç beş sene sonra gene gelırem,
Yeter ki yıkma kendini.
Yedikardaş’ın, Keçiburcu’n, Arbedaş’ın,
Alipaşa’n, Peyas’ın,
Ongözlü’n, Kırklardağı’n, hüzünlenmesin.
Bahtsız olsa da Bağlar’ın, Ben u Sen’ın,
Küçelerın talan olmasın.
Efkârla okunsa da minarelerinden ezanlar,
Her Sela’da, göçene, rahmet dile bensız.
Yüreğin kan ağlasa da,
Gururla ayakta dursun Dörtayaklı minaren,
Her gün huzurla dolsun camiilerın beş vakıt,
Deli aksın Dicle’n,
Hewsel’e selam versın Gaziköşk’ün,
Şen olsun her karış toprağın,

Bu gidişim kaderdir, senden kaçış değil, 
Ne olur ardımdan “Bu da vefasız çıktı, bıraktı getti” deme, 
Deme ne olur,
“Vah Malamıne” der durıram halıma,
Kahretsın, kahretsin, kahretsın,
Mecburam, mecburam getmeye.
Elveda Nebi’lerin, Sahabelerin, Peygamberlerin şehri,
Elveda taşi gibi bahtı karalım.
Sevginin, hürmetin, saygının, acının, kederin abidesi,
Elveda! tarihe ayna, toprağı verimlim, suyu gizemlim,

Nasılsa sınıfta kaldım gidişimle,
Tembel bir öğrencin say beni.
Hayat kırık notlari dizmişken  karneme,
Mezun olmayi bekleme benden. 
Varsın bi diplomam olmasın çerçevemde. 

Yaşadıkça unutmam, unutmam,
Meyan şerbetının tadıni,
Ava Buze’yi, Kellepaça’yi,Lebeni’yi,
Tırşıg’i, Ekşili meftüne’yi,
Küpeli, Yıldız, Dıngılhava’yi, Koşuyolu’ni,
İstasyoni, Stadi, kütüphane sokağıni,
Lise Caddesindeki, Turizm binasıni, 
Lunapark’i, Dilan, Emek, Yenişehir’i,
Anzele’yi, Tekkapi, Çütkapi’yi,
Fiskaya, Çamlıca, Saraykapi’yi,
Kemikkıran’ı bile şimdiki nesil bılmez,
Nicesi gibi bende yaşadım, bende tanıdım,
Künyemdir, boynumda bir vebal gibi.
Benle gelmiş benle gider.
Zulamdaki anılarım.
Ancak zalim  olan hain olan inkâr eder geçmişini. 
İşte sahan söz, sözüm söz Diyarbekir!
Yüz sene de kalsam gurbette,
Bi gün mutlaka geri dönecağam sahan,
Toprağında son nefesimi verecağam,
Sende o zaman bi fatiha’nı,
Çok görmezsın bahan.
 Adım gibi bıliyem, çok görmezsen bahan.