Bırakmazsın evde bir sözüm geçsin,
Anamı ağlattın iktidar kadın.
Defalarca dedim başımda taçsın,
Canımdan bezdirdin iktidar kadın.
Gücünü alırsın oğlun, kızından,
Agresif notalar çıkar sazından,
Az da olsa hani, yaşam hazından,
Bırakmadın ki hiç iktidar kadın.
Ne güzel geçmişti cicim ayları,
Giderek çoğaldı deprem fayları,
Trenler de bozdu, yıktı rayları,
De haydi! Gel düzelt, iktidar kadın.
Kendin sağır ettin her bir sözüme,
Sayende kırıldım kendi özüme,
Yıllardır vururum her gün dizime,
Saçımı yoldurdun iktidar kadın.
Artık anladım ki kalbin taş senin,
Ne yapmak isterse de yapsın canın,
Seninde gelir bir gün, hesap günün,
Görürüz kim haklı iktidar kadın.
Bir türlü açmadın yüzüme kapı,
Yutturdun da gitti ansızın hapı,
Kolay kolay meydana gelmez yapı,
Hey! Temeli çürük iktidar kadın.
Daha pilim bitmeden olana bak,
Bana reva mı bu, bu mu bana hak?
İstersen köküme, bir de kibrit çak,
Yak! Külümü savur, iktidar kadın.
Şair Demir başındaki bu bela,
Ölmeden döndürmüş paspasa, çula,
Yakında okutur sana bir Sela,
Gömer acımadan, iktidar kadın.
