Dinleyin dostlarım dinleyin beni,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Sanki kırk senedir tanıyor beni,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Konuştukça içime huzur dolar,
Anlattıkça gözleri ne hoş parlar,
Avucunda saklı tatlı anılar,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Allah’ım o daha önce nerdeydi?
Ömrümün demine neden geç geldi?
O tatlı diliyle dünyalar verdi,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Leb demeden leblebiyi anlıyor,
Dinledi mi ne de güzel dinliyor,
Sesi kulağımda bazen çınlıyor,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Samimi, içtendir, dürüsttür bana,
Bende hayranlıkla bakarım ona,
Onunla sohbetim şifadır bana,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
Gönül sarayımı o inşa etti
Gelişiyle derdim kederim bitti
Kul Demir’i âşık etmeye yetti,
Biri var sohbetine doyum olmaz.
