Hâkim bir kalemi kırar ya bir kez,
Bende senin için kalemi kırdım.
Bir daha olmaz işte, artık son kez, 
Sana benden uzak cezası verdim.

İşin düşmeyince beni bulmazsın,
Kırıp dökersin de gönül almazsın,
Bilirim yalvarsam yine kalmazsın,
Sana benden uzak cezası verdim.

Gece gündüz gelip kapımı çalma,
Yeterince aldın ahımı alma,
Git uzak dur benden, belanı bulma,
Sana benden uzak cezası verdim.

Bir dilek taşına derdim dökerim,
En kötü ihtimal, ağıt yakarım,
Hançeri vurur da kalbim sökerim,
Sana benden uzak cezası verdim.

Ayrılmayı en çok isteyen sendin,
Her gün bir yalanla aşkımı yendin,
Anladım ki ben hiç olamam dengin,
Sana benden uzak cezası verdim.

Yeminler etmene gerek kalmadı,
Yıllarımı verdim yine olmadı,
Demir’im sayende huzur bulmadı,
Sana benden uzak cezası verdim.