Her yanı sahabe, evliya dolu, 
İslamın Anadolu’ya ilk yolu,
Toprağında yetişir bin bir gülü,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir. 

Dört yanında hamam, birde kapısı,
Hamamlar,kapılar,tarih yapısı,
Şehitlerin yattığı yer burası,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Bazalttaşı gibi bahtı karadır,
Diyarbekir aşığına yaradır,
Çermik kaplıcası derde çaredir,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Eşsiz, tek, dört ayaklı minaresi,  
Her bir ayağı bir mezhep simgesi, 
Uygarlık yansıtır her emaresi,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir. 

Surları gibi sur, yoktur dünyada,
Nice kitabe var, her bir taşında,
Lezzeti bambaşka olur aşında,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Camiilerden hiç eksilmez ezan,
Bambaşka burada bahar ve hazan,
Halk içinde çoktur okuyan yazan,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Celal gibi nicesi güzelsesli
Öz Diyarbekirli Bedri Ayseli,
Amidli konuşsa şivesi belli,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Sultan Şüca,Sarısaltuk Türbesi,
Müminlerden taşar her camiisi, 
Mardinkapı,Saraykapı,Ofis’i,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir. 

Hiç küsmemiş taşından ve dağından,
Sessiz kalmış, dilsiz kalmış, kahrından,
Nice şair, yazar çıkmış bağrından,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir. 

Sokak kapısında şakşako sesi,
Ev halkı bilir, gelen, kimin nesi,
Kültürün batıya verilen dersi,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir

Dışardan bilmeyen kötü zanneder,
Görenler hayrete düşerde gider,
Halayı,çepig’i gönlü hoş eder,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir. 

Çeşit çeşit, bol acılı yemekler,
Çiğköfte, kebapta, çoktur emekler,
Kellepaça,kaburgayla,kibe’ler,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Alipaşa,Hançepek,Arbedaş’la,
Lalebey,İskenderpaşa,Körhat’la,
Alipınar,Bağlar,Koşuyolu’yla,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Horozlar öterken, görür sabahı,
Bu şehri yaşayan eder eyvahı,
Kurşunlu’nun kalmaz kimseye ahı,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Unuttum sanma ha yağlı kırbacı,
Bisiklet,Lunapark’la, topacı,
Dıngılhava,Yıldız bizden davacı,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Ben u Sen,Tekkapı,Urfakapı’yla,
Kuruçeşme,Şeyhşamil,Dağkapı’yla,
Cezaevi,Peyas, Çiftkapı’sıyla,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Şehrimin mazisi bir gelse dile, 
Hamravat,Haramsu,Anzele ile,
Gaziköşk,Kırklardağı,Ongözlü’yle,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Her nimet yetişir toprağı güzel,
Havası da güzel suyu da güzel,
Sokağı da güzel semti de güzel,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Suyunda tılsım var kevser andırır,
Meyan kökü harareti söndürür,
Güveci, yoğurdu parmak bandırır,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Sultan Süleymanın şifa bulduğu,
Halid bin Velid’in galip olduğu,
Herkesin gelirken abdest aldığı,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.

Şair Demir işte budur şehrimiz,
Çağlar var, akıyor Dicle nehrimiz,
Insanımızcandan,yanık bağrımız,
Yeryüzü cenneti şu Diyarbekir.