Sahil kenarında yürürken düştüm
Hayalin önünde kendimle küstüm
Perdemi kapımı sessizce örttüm
Sen bana elveda dediğin o gün
Hava güneşliydi ben üşüyordum
Verdiğin kararına şaşıyordum
Sanki kör bir kuyuya düşüyordum
Sen bana elveda dediğin o gün
Saatler durmuştu esirdi zaman
Martılardı birbiriyle yarışan
Uzaklarda ağlıyordu bir keman
Sen bana elveda dediğin o gün
Telefonun çaldı cevap vermedin
Içim kan ağladı asla görmedin
Ağzımı açıp da hiç ses etmedim
Sen bana elveda dediğin o gün
Kadehi şişeyi kırmak istedim
Derdin nedir diye sormak istedim
Ne varsa yoksa dökmek istedim
Sen bana elveda dediğin o gün
