Bölgenin kıymetlisi Amedspor 1. Lig’de 8. Hafta sonunda liderle arasındaki 4 puan farkla play-off hattında bulunuyor. Başarı için sabır ve kenetlenmek şart. Bugünkü yazımın konusu Amedspor’un altyapıdaki durumu.
Sezona A Takım için Mehmet Altıparmak gibi deneyimli bir teknik direktörle başlandı. Mehmet Hoca sezon başı altyapıda bulunan gençleri görmek üzere seçme yaptı ve bazı gençleri kampa götürerek bizi umutlandırdı.
Beklenti zorluk derecesi düşük maçlarda gençleri takıma ısındırmak adına süre vermesiydi, ancak maalesef böyle bir tercihte bulunmadı. Mehmet hocayla 8. Hafta sonu itibariyle yollar ayrıldı. Yeni hoca tercihinde altyapıyı önemseyen bir hocanın tercih edilmesi taraftarıyım.
A takımı bir tarafa bırakacak olursak asıl konumuz olan altyapıya dönelim. Sezon başında altyapı sorumluları ve altyapıdaki bazı istisnalar hariç tüm hocalarla yollar ayrıldı. Diyarbakır futbol camiasında saygın bir yeri olan eski futbolcu ve teknik direktör Sertaç Küçükbayrak altyapı koordinatörlüğüne getirildi. Sertaç Hoca da ekibini kurarak mesaiye başladı. Altyapıdaki sporculara yemek verilebilmesi için yer temini yapıldı, kadın futbol takımının daha iyi bir yerde konaklamasını sağlayıp tesisteki odalarının altyapıya tahsisi çok kıymetli. Bu kadar kısa bir sürede bu imkânların sunulmasında emeği geçenleri tebrik etmek gerekiyor. “Yetmez ama evet” diyerek yapılması gerekenleri yazmaya çalışayım.
Herkesin bildiği gibi sürdürülebilirlik için kesinlikle altyapıya gerekli desteğin verilmesi gerekiyor. Taşıma suyuyla değirmenin dönmeyeceğini Diyarbakırspor örneğinde çok acı tecrübe ettik. Kulüpleri kurumsal kimliğiyle yaşayan bir organizma olduğu gerçeğini göz ardı etmeden, kişilerden bağımsız görmemiz gerekiyor.
A takıma gelecek hocadan beklentim kısa vadede en azından sezon sonuna kadar iki sporcunun süre alacak seviyeye gelmesini sağlaması ve gelecek sezon bu iki sporcuyu kadro gediklisi yapıp iki transfere harcanacak milyonlarca liranın kulüpte kalmasını sağlaması. Yönetimin de tasarruf edilen bu rakamları altyapıdaki sporcuların gelişimi ve tesisleşme için harcaması gerektiği kanaatindeyim.
Amedspor’un liglere katılan en az beş altyapı takımı ve diğer kulüplerin takımları antrenmanlarını ve maçlarını kulübe tahsis edilmiş olan Talaytepe tesisindeki sentetik sahada yapıyor. Takımların tam saha çalışması bile genelde mümkün olmuyor. Bu sezon saha problemi için alternatif bir çözüm bulunması ve sonraki sezonlar için ise tesisleşmenin ivedilikle halledilmesi gerektiği kanaatindeyim.
Altyapı sporcularının idmanlarını tam sahada yaptığı, idman sonrası dinlenme ve beslenme imkânının olduğu, kitap okutulduğu, yabancı dil öğretildiği, kişisel gelişim desteğinin verilebildiği tesislerin yapılması zor değil, yeter ki doğru bir planlama ile bu yönde bir irade gösterilsin. Ben yönetim kurulunda bu eksiklikleri giderebilecek işinin uzmanı, vizyon sahibi yöneticiler olduğunu biliyorum.
"Emeğin olmadığı yerde, başarı da olmaz." (Konfüçyüs)
